هفت و بیست و هشت دقیقه

از در ورودی تا دانشکده علوم انسانی یک ردیف درختِ نه چندان بلند است، شاید دو ساله، و من ساعت هفت و بیست و هشت دقیقه ی هر روزی که از آنجا میگذرم از زیر خاک بین آن درختچه ها دارد صدای جوجه می آید، ایمان دارم صدا از زیر زمین است، نه آسمان و هفت و بیست و هشت دقیقه ی هر روزی که از آنجا میگذرم خوب به زمین نگاه میکنم که ببینم درختِ گنجشکمان هنوز در نیامده است؟